Başlıktaki söz Nobel ödüllü iktisatçı Paul Samuelson’a ait. Biz iktisatçıların her şeyi GSYH veya kişi başına gelirle ölçme takıntımıza olağanüstü bir eleştiri.
Bunu test etme fırsatını bulduğum birkaç yer var. İlki Arjantin ve Brezilya karşılaştırması. Bu iki ülkede makro göstergeler şöyle:
|
Arjantin
|
Brezilya
|
|
|
GSYH (milyar USD)
|
448
|
2.493
|
|
Nüfus (bin kiş)
|
40.900
|
194.933
|
|
Kişi başına yıllık ortalama gelir (Cari, USD)
|
10.945
|
12.790
|
|
Kişi başına yıllık ortalama gelir (SGP, USD)
|
17.516
|
11,769
|
|
Yılsonu enflasyon (%)
|
9,8
|
6,5
|
|
İşsizlik (%)
|
7,2
|
5,9
|
|
Bütçe açığı / GSYH (%)
|
3,3
|
3,2
|
|
Kamu borç stoku / GSYH (%)
|
44,2
|
86,2
|
|
Cari açık / GSYH (%)
|
0,5
|
2,1
|
Eğer yalnız GSYH’ya ve kişi başına yıllık ortalama gelire bakacak olsak bu tablo bize Brezilya’nın çok daha zengin bir ülke olduğunu anlatıyor. Oysa biraz derine inersek ve mesela kişi başına geliri satınalma gücü paritesine göre ölçersek Arjantinlilerin Brezilyalılardan daha müreffeh olduğunu görürüz. Bir Brezilyalının eline yılda ortalama 12.790 dolar geçerken bir Arjantinlinin eline 10.945 dolar geçiyor. Ama Breazilyalı bu eline geçen 12.790 dolarla 11.769 dolar değerinde mal ve hizmet alabildiği halde, Arjantinli eline geçen 10.945 dolar ile 17.516 dolar değerinde mal ve hizmet alabiliyor. Bu nasıl oluyor? Gayet basit: Çünkü Arjantin, Brezilya’dan ucuz.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ.
