Geçmişe bakış, umudun yarısıdır, bazen daha da fazlası
Emily Dickinson
Umut etmek ve umudunu kaybetmemek insanı insan yapan en önemli özelliklerden biri. Umudumuz olmazsa yaşama amacımızı da kaybediyoruz. Her yıl sonu yaklaştığında geçmiş yılda yaptıklarımızı ve yapamadıklarımızı ortaya koyuyor ve bir sonraki yıl yeni istek ve arzularımızı gerçekleştirmemizi sağlayacak gücü umut ederek yakalıyoruz.
Neden bazı insanlar geleceğe karşı büyük umutlar beslerken bazıların gelecekle ilgili beklentileri daha karamsar oluyor? Pozitif düşünmek ve umut etmek doğuştan gelen bir özellik mi? Yoksa belli bir çaba ile sonradan geliştirebilir mi? Bu soruların cevaplarını vermekte bazen zorlanıyorum. Tam da bu konuları araştırırken ilginç bir deneyi okuma şansım oldu ve umuda karşı bakışım neredeyse tamamıyla değişti.
http://www.kariyeryolum.com/2012/12/umut-etmeyi-umut-etmek/
Ayşegül GÜNGÖR
AyÅŸegül Hanım ben sizin yazı konunuzun dışında bir konuda bilgi almak istirordum..Åžu anda güçlü durumda fakat henüz borsaya girmemiÅŸ bir firma , finansman kredisi aldığı bir banka ile ortak iÅŸbirliÄŸi anlaÅŸması yapıp 1-2 sene içinde de borsaya kaydolursa , bu firma hisseserinin borsaya giriÅŸ deÄŸerinin artış trendine geçmesi , bu büyük yatırımlardan dolayı uzun zaman mı alır , yoksa yatırım maliyetlerinden etkilenmeden yükseliÅŸ kısa zamanda baÅŸlayabilir mi?…cevabınız için ÅŸimdiden teÅŸekkürler