Küresel kriz sonrasında eskiden normal kabul edilen göstergelerde değişiklikler olduğu ve yeni normallerin ortaya çıktığına önceki yazımda değinmiştim.
Bunlar dünya genelinde; daha düşük büyüme, daha düşük enflasyon, daha yüksek işsizlik oranı, daha düşük bütçe açıkları ve daha düşük cari açıklar ve fazlalar idi. Ya da belki şöyle özetlesek daha doğru olur: İşsizlik dışındaki makro göstergelerin daha düşük olduğu yeni bir dünya.
Konu yalnızca bu tür göstergelerin eski normallerine göre değişme göstermesiyle bitmiyor. Uygulanan ekonomi politikaları da değişiyor. Bunlara değinelim.
Para politikası maliye politikasının yerini aldı. Ekonomiyi bir otobüs gibi düşünün. Yolcuları, bir şoförü bir de muavin var. 1970’lere kadar maliye politikası otobüsün şoför koltuğunda oturuyor, para politikası ise muavin koltuğunda yer alıyordu. 1980’lerden itibaren şoförsüz otobüs modeline geçildi. Görünmez el geçmişten çıkıp gelmiş ve otobüsün yönetimini ele almıştı. Yalnızca bir muavin kaldı o da para politikasıydı. Kurallar gevşetildi, serbestleştirmeler, özelleştirmeler öne geçti. Görünmez elin yönettiği otobüs yoldan çıktıktan sonra (küresel kriz) para politikası direksiyona geçti, maliye politikası da muavin oldu. Benzer bir durum Türkiye’de de görüldü. Bugün Türkiye ekonomisi otobüsünün şoför koltuğunda para politikası, muavin koltuğunda da maliye politikası var.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Mahfiegilmez.Com)