2013 yılında Türkiye’de uygulanan ekonomi politikasını anlayabilirsek 2014’de neler olacağını da tahmin etme imkanımız olur. Ekonomi politikasını iki başlıkta ele almak en doğru yol olacak: maliye politikası ve para politikası.
Maliye politikası
2013 yılında uygulanan maliye politikası, hükümetin geçmiş yıllarda uyguladığı politikadan farklı değildi. Bu politikanın temel taşlarını şöyle sıralayabiliriz:
1. Gelir politikası: Emlak vergileri yükseltildi ve belediyelere ek gelir imkanları sağlandı. Emlak vergisi yüksek gelirlilerin oturduğu semtlerde çok yüksek, düşük gelirlilerin oturduğu semtlerde düşük olduğu için toplumdan fazla itiraz çekmiyor. Yüksek olan ÖTV aracılığıyla yine yüksek gelirlilerden daha yüksek vergi tahsilatı yapıldı. Cari açık yüksek kaldığı için yüksek ithalattan yüksek ithalde alınan KDV tahsilatı yapıldı ve bu da vergi gelirlerini yüksek düzeyde tuttu. Vergi gelirleri, enflasyonun iki katından fazla artış gösterdi. Özelleştirme, varlık barışı gibi bir seferlik gelirlerden yüksek tahsilat yapıldı.
2. Harcama politikası: Faizlerin geçen iki yıl düşük kalmış olması bu yıla yansıyan faiz giderlerinin düşük kalmasını ve toplam içindeki oranının düşmesini sağladı. Buna karşılık faiz dışı harcamalar enflasyonun iki katı oranında artış gösterdi.
3. Borçlanma politikası: Bütçe açığının beklenenden düşük düzeyde kalması sonucu Hazine’nin borçlanması oldukça rahat bir tempoda gerçekleşti. Kamu borç yükünde (Kamu borç stoku / GSYH oranı) gerileme ortaya çıktı.
4. Teşvik politikası: Çeşitli vergi indirimlerine dayanan yeni teşvik politikasıyla cari açığı da düşürmek hedef alınmıştı. Bu hedef doğrultusunda kısmi ve geçici ithal ikamesi yoluyla ithal edilen ara malları ve sermaye mallarının bir bölümünün yurtiçinde üretilmesi hedeflenmişti.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Mahfiegilmez.Com)