Nasıl düşsün ki?
Aralık ayı enflasyonu, yıllık enflasyonu zirveye çıkarıp, yeni yıl armağanı olarak önümüze koyup, kaybolup gitti…
Bu bir sürpriz olsa ne ala ama zaten ‘’görünen köy kılavuz istemez’’ deyimi gibi bu da, aklı başında herkesin beklediği bir durumdu!
Şimdi faizi düşürün diyenler, acaba gene bu isteklerini sürdürecekler mi?
Bakın geçtiğimiz yıl, yüzde 8,53 ortalama bir değerde kapatan bir enflasyon ortamında, eğer üç beş kuruşunuzu mevduat olarak bankada tuttu iseniz? Sizin sadece paranızı enflasyona göre korumak için, geçtiğimiz yıl, ortalama banka mevduat faiziniz, en az 8,53/0,85(stopaj)= 10 % olması gerekiyor!
Eğer bundan aşağı bir faizle, mevduatınızı değerlendirdiniz ise anaparanızı enflasyona karşı koruyamadınız, eksiltiniz yok bunun üstünde bir değerde tutabildinizse, anca bunun üstünde ki rakam kadar bir artı değer kazanmış oldunuz.
Keza aynı değerlendirmeleri, aldığınız krediler varsa, bunların ödediğiniz net faizlerin farkını alarak, size olan gerçek maliyetleri içinde yapabilir ve kar, zarar durumu çok daha iyi değerlendirebilirsiniz.
15 yıllık bir ekonomik anlayış ve yönetimi geride bırakıyoruz ancak hala ekonomide tam bir istikrardan dem vurmak mümkün olmadı.
Oysa bu süreç çok uzun bir zaman!
Üstelik de, tam yetkili bir iktidar dönemi için…
Düşünsenize, bu süreçte ilkokula başlayan bir çocuk, nerede ise üniversite bitecek duruma geliyor ya da üniversite bitiren bir doktor, mühendis, iktisatçı, profesör bile olup, konusun tam uzmanı olabiliyor.
Ama biz hala, hem ekonomide hem sosyal, siyasi hatta en temel ülke güvenliği açısından tam ayakları yere basan ve kötü gelişmeleri engelleyen bir ortamı yakalayamadık ve yakalayamıyoruz…
İşte en büyük eksikliğimiz ve sonuca gidemeyişimizin altında, bu gerçek sorun üzerinde hiç durmayışımız ve dikkate almamamız, hatta ısrarla görmezden gelmemiz yatmıyor mu?
Sözün özü;
Yanlışta inat ve ısrarı, azimle karıştırmak, zaman kaybından başka bir sonuç üretmez!