İktisatçılar tahmin yapmaya mecburdur. Çünkü toplum onlardan bunu bekler.
Herhangi bir konuda “tek” bir doğru cevap varken yanlış cevap sayısı mantıksal olarak “çok”tur. Yani tahminde yanılma ihtimali, tutturmadan daima yüksektir. Bu bakımdan iktisatçılar tahmin yapmaktan hoşlanmaz. Ama işlerinin gereği yapar; yaptığı zaman da kötümser tahminde bulunur. Çünkü işler fena gitmeyecek diye tahminde bulunmak fazla ilgi toplamaz. Üstelik “bu yıl kriz yok, hayat üç aşağı, beş yukarı aynen devam edecek” şeklinde yapılan bir kestirimin yanılma olasılığı da çok düşüktür. Ama hiçbir cazibesi yoktur. Buna mukabil, “kriz kapıda” şeklinde bir öngörü, bunu söyleyeni derhal ilgi odağı haline getirir. Bu yüzden iktisatçılıkta üne kavuşmak için “Felaket Kâhini” olmak (ve tutturmak) şarttır.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Hürriyet)