Abdurrahman Yıldırım’ın bugünkü yazısı
– Döviz kuru riskinden ve açık pozisyondan önce bankacılık sistemi darbeyi yedi. 2001 krizinde bankaların batmasında taşınan yüksek açık pozisyon çok önemli bir rol oynadı. Önlemleri alındı ve bu dertten kurtuldu.
Sonra 2008-2009’daki küresel kriz sırasında bireysel kredilerden dolayı dövizzede olan hanehalkına sıra geldi. Kâhtalı Mıçı bile Japon Yeni borçlanmış ve batmıştı. Bireylerin dövizle borçlanması yasaklanarak bu sorunun devamı önlendi. Küresel para bolluğunun da etkisiyle dışarıda ve içeride bankalardan dövizle borçlanmaya büyük bir hız veren reel sektör bu konudaki en zayıf halka olarak kaldı. Hatta Çinli şirketlerle Türk özel sektörü kur riskini en çok artıran oldu.