Mükemmel bir Cumartesi günü. İstanbul’da Bahar’ın geldiğini biber gazı acısı ile inleyen eylemcilerin acı feryatları, yanan otobüslerden yükselen mis gibi mazot buharı ve sabaha kadar devam eden PKK ve paralel operasyonlarından gelen kapı kırma seslerinden duydum dün gece buzlu votkama yumruğumu meze ederken Semerburgaz’daki 5 katlı fakirhanemin balkonunda. Hiç sabah olmasın, Güneş doğmasın istedim dün gece ki, iflas ertelemeyi bir gün daha geciktireyim…hih hih hih.
Şaka bir yana, şurda dört gündür bekliyorum, camiadan birileri çıksın da, IMF’nin Küresel Ekonomik Görünüm ve Finansal İstikrar Raporlar’ı hakkında dört başı mağmur bir yorum yazsın diye. Bu sabah AKŞAM Gazetesi’ni bir açtım, değerli Hocam Prof Deniz Gökçe başlamış. Hemen pazar payı kapmak için ben de kalemi döşendim. Doğruları ondan öğrenin, bu satırlarda film senaryosu haline getirilmiş sürümü var.
Bu kez genelde eleştirel yaklaştığım IMF Raporları’nı çok beğendim çünkü Açlık Oyunları’nı aratmayacak karanlık bir gelecek çiziyor dünya için. Lehman Krizi’nden bu yana en dramatik raporlar diyebilirim bunlar için.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Paraanaliz.Com)