Yunanistan seçimlerinin sonuçları dünyanın gündemine oturdu. Kimileri şok, kimileri sevinç nidaları içinde olayları değerlendiriyor. Fakat temelde yapılan kritiklerin ve sloganvari söylemlerin iki cenah adına da siyasal ve duygusal olduğu tespitini ortaya koymak gerekir.
Hatta ülkemiz de dahil, birçok ülke kendi çaresizliÄŸini ‘bak gördün mü’ cinsinden analizlerle örtmeye, içini ferahlatmaya çalışıyor. Oysa komÅŸuda hafta sonundan itibaren ortaya çıkan sadece bir seçim sonucu deÄŸil. Bir ateÅŸ… Ekonomik ve toplumsal yanları olan bir ateş…
Åžimdi ben de genele uyup, lehte ya da aleyhte nutuk atanlar korosuna katılacak deÄŸilim. Çünkü ortaya çıkan durumun doÄŸru analiz edilmediÄŸini düşünüyorum. Bu öylesine bir ateÅŸ ki, iki yüzlü bir madalyon gibi… Peki, bu iki önemli yüz ne?
Önce birinci senaryodan baÅŸlayalım. Yunanistan’daki yeni iktidar vaatleriyle gündeme geldi. Bu güzel… Peki, söylediklerini baÅŸarabilir mi? Bence imkânsız deÄŸil; ancak koÅŸulları var. Zira bu aÅŸamada iktidarın vaatlerinden çok, halktan alınacak taahhütlerin daha önemli olduÄŸunu düşünüyorum.
Çünkü biz bunu başarmış bir ülkeyiz. Türkiye kurulurken, kendisine ait olmayan bir borcu üstlendi. Cepte beş kuruş para yoktu. Fakat işin bir sırrı vardı. Tüm fotoğraf halka olduğu gibi anlatıldı. Namuslu insanlarla, ortadaki fatura, adalet çizgisi içinde paylaşıldı ve dışarıya olan borç asla aksatılmadı. Zira bağımsızlığın başka türlü elde edilmesi mümkün değildi. Bugün de değil…
Yunanistan’ın durumuna gelirsek; iktidarın vaatleri güzel; ama borçları aksatmayacak bir ödeme planı konusunda halk ne kadar arkasında duracak? Dünyanın geneli aynı anda krize girmeden ‘borcum borç demek’ istenen sonucu vermez. Alacaklıya bir ödeme planı sunmak, halkı da bu konuda ikna etmek zorundasınız. Aksi takdirde bugün sizi alkışlayanlar, iki gün sonra tefe koyar.
Ama komşunun bir avantajı var. Muhtemelen kendi ani batışının, Avrupa Birliği’nde İtalya ve İspanya’yı da tetikleyecek büyük bir yangını körükleyeceğinin farkında. Ama masada güçlü olabilmesi için, halkının da arkasında durması gerekir. Seçim sonucu buna yetmez.
İşte Millet’ten taahhüt almak burada önemli… Çünkü sadece vaat ettiyseniz; bunu yerine getirmediğinizde ortaya çıkan ateş, iktidarı yakar ve kısa sürede götürür. Yani yaktığı ateş, Yunanistan’da iktidarı kül eder.
Gelelim ikinci senaryoya… DoÄŸru bir yapılanma ve birlik-beraberlik içinde Yunanistan bunu baÅŸarırsa ne olur? Alacaklılarının parasını zamanında öder ve yapacağı iÅŸler için de finansman bulursa, komÅŸularıyla iÅŸ birliklerinden ekonomik yapısına kadar bir revizyona giderse, bu ihtimalin de yabana atılır cinsten olmadığı görülür.
İşte o zaman Avrupa Birliği ve bizim de içinde bulunduğumuz eksende bambaşka toplumsal ve iktisadi model tartışmalarını gündeme taşır. Dünya bambaşka bir sürecin içine girer.
Aslına bakarsanız, ürettiğinin 10 katı kadar sanal ekonomi yaratmış, bu nedenle de gelir dağılımı adaletsizliğine imza atmış dünyanın da böylesi bir şoka ihtiyacı var. İşte o zaman hafta sonunda komşuda yakılan ateş, dünyayı yakar.
Bekleyip göreceÄŸiz… Ama ÅŸu bir gerçek ki iki senaryodan hangisi gerçekleÅŸirse gerçekleÅŸsin, faturayla yüzleÅŸme gerçeÄŸini ortadan kaldırmıyor. KomÅŸu en azından bunu baÅŸardı. Aynı gerçek ekonomik krizle birlikte bizim de önümüze gelecek.
Fakat şunu da söylemeden edemeyeceğim. Şu üstte saydığım noktaların birinde bile eksik ders çalışan, çıkıp da nalıncı keseri hesabı burada kendisine pay aramaya kalkmasın. Çünkü bu öyle bir ateş ki, kazandırır; hazır değilse veya milli bir bilinci yoksa, yakmaya vaat edenden başlar.
Bence konuyu böyle analiz etmeyip, slogan peşinde koşanlar ya da kendisi hiçbir şey yapmadan başkasının başarısından pay çıkartmaya çalışanlar da yanmaya namzet ilk adreslerdir.