Kentsel olarak dönüşen ve kağıt üzerinde zenginleşen ülkenin sokaklarında yaşayanlar dikkatinizi çekmiyor mu? Özellikle Sulukule’deki dönüşümün ardından yollara düşen, ama kimsenin görmediği insanlar var.
Hayır, mevcut evsizlerden bahsetmiyorum. Zaten gayri resmi rakamlara göre İstanbul’da 10 bin’e, Türkiye genelinde de 100 bin’e yakın evsiz olduğu biliniyor. Ben özellikle Roman vatandaşlarımızdan bahsediyorum.
İstanbul’un birçok yerinde benzer manzaraları görmek mümkün. Ama ben iki nokta tarif edeceğim. Bunlardan bir tanesi Yeşilköy – Sarayburnu hattındaki sahil yolunda Yedikule’de, diğeri de Kadıköy yakasında Acıbadem’de ana caddeye bir iki paralel sokakta…
Her gün önünden onlarca insan geçiyor, ama kimse bunları görmüyor. Özellikle sahilyolundaki durum daha da ilginç. Çünkü havalimanı üzerinde ve muhtemelen Başbakan, bakan ve her türlü yetkili önlerinden geçip gidiyor.
Bu insanların evleri minibüsleri… Yatak odaları da parkın ortası… Çoluk çocuk her sabah çimlerin üzerine serdikleri yataklarda uyuyorlar… Ne yerler, ne içerler, nasıl geçinirler, büyük bir soru işareti…
Fakat dedim ya, Roman vatandaşımız olduğu çok belli. İnsanın aklına ister istemez Sulukule’deki kentsel dönüşüm geliyor. Çünkü buradan yok pahasına çıkarılan insanlara satılan TOKİ evleri, borçlandırılanlar ve borcunu ödeyemeyip, sokakta kalanlar olduğu biliniyor.
Sadece 50 aile burada ev sahibi oldu. Onların da semtin boşaltılması operasyonu sırasında işbirliği yapanlar olduğu, bizzat eski semt sakinleri tarafından dile getirilen bir durum. Şimdi bir yetkili çıkıp açıklayacak mı? Kim bu insanlar? Neden buralarda yaşıyorlar? Kışın ne yapacaklar? Ben en azından Acıbadem semtindekiler ile ilgili topladığım bir iki bilgi aktarayım.
Kağıt toplayarak geçimlerini sağlıyorlar. Sokağın ortasında kendi kamyonet ve minibüslerinde yaşıyorlar. Tuvalet ihtiyaçlarını, civardaki sitelerin bahçelerinde gideriyorlar. Ayırdıkları pislikleri ile çevreyi kirletiyorlar. Gürültü yapıyorlar; civardaki insanlar müdahil olmaya kalktıklarında sıkıntılı anlar yaşanıyor.
Madalyonun neresinden bakarsanız bakın sıkıntılı… Hem o civarda yaşayanların hayatı cehenneme dönüyor, hem de bu vatandaşların insanlık dışı koşullarda yaşaması sonucu ortaya çıkıyor.
Ama hepsinden daha acısı, her gün önlerinden yüz binlerce insan geçmesine rağmen, kimse ‘bu nedir’ demiyor… Sanki insanların sokak ortasında yaşaması normalmiş gibi…
Çevre ve Şehircilik Bakanı Erdoğan Bayraktar ne diyor? “Rant olmazsa, ülke kalkınmaz” imiş. Sokaktakilerin hiç rantiye gibi bir hali yok. Sayın Bayraktar, bu kalkınanlar kim?