Önceki gün Beytüşşübap’taki terör saldırısının 10 ölü, 8 yaralıya neden olan haberi sonrası, 1984 yılında baÅŸlayan PKK teröründen günümüze, sorunun çözümü için “Hükümetlerin güvenlik bazlı çözüm arayışlarının” sonuç vermediÄŸini bir kez daha düşündüm. Ãœlkenin ortak aklına ihtiyaç olduÄŸunu, bunun ilk adımında “Akil adamlar” çalışmasının yer aldığına bir kez daha karar verdim.
Her sabah olduÄŸu gibi önceki sabahta kahvaltı sırasında televizyondan haberleri izliyordum. Bir gece önce saat 22.00’de Şırnak’ın Beytüşşebap ilçesindeki askeri üst bölgelerine roketatarlı terör saldırısında 9 kiÅŸinin ÅŸehit olduÄŸunu 8 kiÅŸinin yaralandığı haberi yer alıyordu. Bir süre sonra iÅŸyerine gelip, haberlere baktığımda ÅŸehit sayısının 10’a çıktığı bilgisine ulaÅŸtım.
Son dönemde terör örgütünün bu tür saldırıları ardından bazı bölgelerde güç gösterip bayrak asma giriÅŸimleri PKK’nın da önemli kayıplar verdiÄŸini gösteriyor. Fransız Haber Ajansı AFP’nin haberinde de  Beytüşşebap saldırısı sonrasında 20 PKK’lının öldürüldüğü bilgisi yer alıyordu.
Dünyada özellikle Latin Amerika’daki gerilla eylemleri sonrasında bir gerillanın öldürülmesi ancak, düzenli ordudan 7-8 kiÅŸiyle saÄŸlanabilir, düşüncesi hakimdi. Türkiye’de PKK karşısında verilen mücadelede bu sonucun aksine son 30 yılda hemen hemen bir gerillanın ölümü bir asker ya da korucunun ölümüyle gerçekleÅŸtiriyordu. Bu da stratejistler tarafından büyük baÅŸarı olarak deÄŸerlendiriliyordu.
O zaman sorunun çözümünde askeri mücadele yeterli deÄŸildi. Zaten son dönemde hemen her kesim tarafından bu deÄŸerlendirme yapılıyor. Bölgede çatışmaları yönetmiÅŸ olan üst düzey askerler de “Tek çözümün olaylara askeri müdahale” olmadığını son dönemde sık sık tekrarlıyorlar. Son 20 yılın bütün iktidarları sorunun çözümü ile ilgili baÅŸka söylemler dile getirseler de ağırlıklı olarak askeri çözümü önde tutan bir model izlediler.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ.