Piyasalardaki beklenti ve eğilimler orta vadeye ilişkin belirsizlik ve kırılganlığın arttığına işaret ediyor. Birileri günü kurtarmayı mümkün kılacak veya bunu gerçekleştirmeye yardım edecek spekülatif unsuru sipariş ediyor; merkez bankaları ise bu talebe cevap vermek zorunda kalarak gelişmelerin kontrolden çıkmasını önlemeye çalışıyor. Sonuçta piyasalar kısmen, spekülasyon maskesi arkasında manipüle edilmiş ve gün kurtarılmış oluyor, fakat temeldeki
sorunların ağırlaÅŸması önlenemiyor. Bu açıdan gerek içerideki gerekse küresel düzeydeki eÄŸilimler benzeÅŸiyor. Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası para politikasını gevÅŸetme sinyali veriyor, Avrupa Merkez Bankası parasal geniÅŸlemeye hazırlanıyor, Federal Reserve ise ÅŸimdilik gerekçenin yapılmasına hazır oldukları mesajı vererek durumu idare etmeye çalışıyor; diÄŸer para otoritelerinin durumu da benzer bir niteliÄŸe doÄŸru kayıyor… Bu tablo merkez bankalarının çok yönlü ciddi baskılar altında bunaldığını ve çaresizlik bataklığının geniÅŸlediÄŸini düşündürüyor.
Federal Reserve BaÅŸkanı Bernanke gerektiÄŸi takdirde daha fazla geniÅŸlemeye hazır oldukları mesajı veriyor. Gerekçe olarak da ekonomideki durumun tatmin edici olmaktan uzak oluÅŸu, büyüme ve istihdam konusunda daha fazla iyileÅŸmenin önemi ve geleneksel olmayan politikaların maliyetinin hala yönetilebilir olduÄŸu saptamasını öne sürüyor; fakat kapıyı açık bırakmasına raÄŸmen herhangi bir tarih vermiyor. Enflasyon baskısının yeniden ciddileÅŸmesi durumunda tercihin ne olacağı konusuna ise hiç deÄŸinmiyor… Avrupa Merkez Bankası ise parasal geniÅŸleme için, gerek hukuki engelleri gerekse karar almayı zorlaÅŸtıran siyasi uzlaÅŸmazlığı aÅŸmaya çalışıyor. Durum böyle olunca döviz piyasaları geniÅŸ bant içinde dalgalanıyor, öne çıkarılan mali sektöre destek vaatleri sayesinde menkul-gayri menkul ÅŸeklindeki varlık deÄŸerlerinin erimesi ve bilançoların yıpranması önlenmiÅŸ oluyor. Bu tür eylem veya buna iliÅŸkin beklentilerin enflasyon baskısını azdıracağını biliyorlar, ancak günü kurtarmak adına görmezden gelmek zorunda kalıyorlar. Bu aÅŸamada Bernanke’nin “geleneksel olmayan politika maliyetlerinin yönetilebilir göründüğü” saptaması üzerinde durmak gerekiyor: Söz konusu maliyet enflasyon baskısı ise, bir sonuç mudur yoksa yönetilebilir bir deÄŸiÅŸken midir? Enflasyon baskısını para politikasından bağımsız olarak yönlendirmeye çalışmak manipülasyon deÄŸil midir ve sorunların orta vadede daha da ağırlaÅŸmasına yol açmaz mı? Bu durum tüm erken uyarı sistemlerini devre dışı bırakmak ve sorunların iyice ağırlaÅŸmasına yol vermek anlamına gelmez mi? Veya ateÅŸi yükselen birini buz havuzunda tutmak buna sebep olan sorunu ortadan kaldırabilir mi? Belli ki çaresizlik kariyerini enflasyon hedefli para politikası üzerine yapan Bernanke’nin beynini sulandırmış ve pusulayı ÅŸaşırtmış… Tabi ki onu hararetle alkışlayan finansal piyasalardaki genel durumun, söz konusu kiÅŸininkinden daha iyi olamayabileceÄŸini de dikkate almak gerekiyor…
Yazının devamı için TIKLAYINIZ.